حرف و حدیث ها در مورد خاستگاه این سیاست و درستی یا نادرستی آن بالا بگیرد.به گزارش رجانیوز احمدی نژاد در گفت و گو با شبکه اول سیما ضمن تأکید بر اینکه شعار دو بچه کافی است را قبول ندارد، گفت:«این مساله سیاست غلطی بود که غربی‌ها انتخاب کرده و امروز پشیمان هستند و سرمایه سنگینی برای حفظ هویت و فرهنگ خود می‌پردازند، چرا باید در مسیری قرار بگیریم که نتیجه آن مشخص است.»
اما اولین باری که بحث هایی از این دست باب شد، زمانی بود که سال ها پیش سیاست های موسوم به "کنترل جمعیت" در دستور کار قرار گرفت. همان زمان بحث های زیادی انجام شد و جمعی از علما و مراجع در زمره مخالفان اجرای طرح قرار گرفتند.
سیاست های موسوم به کنترل جمعیت به گونه ای بود که بعدها حتی شرط اصلی مساعدت کمیته‌های امداد نیز ارائ? برگ تنظیم خانواده دانسته شد. روزنامه خراسان در سوم بهمن سال 1372 تحت عنوان "ارائه برگ تنظیم خانواده شرط اصلی متقاضیان تحت پوشش کمیته امام خمینی (ره) خراسان اعلام شد" آورده می نویسد:«کلّیّه خانواده‌های کم بضاعت دارای سه فرزند که قدرت باروری دارند، تنها پس از وازکتومی و یا توبکتومی و ارائه مدرک از سوی مراکز بهداشت می‌توانند زیر پوشش کمیته‌های امداد امام در آیند.»
*نظر رهبر انقلاب درباره کنترل جمعیت
همان سال ها پرسشی از رهبر انقلاب در مورد سیاست کاهش جمعیت مطرح شد. متن این پرسش و پاسخ با آیت الله خامنه ای در آن بازه زمانی در کتاب "کاهش جمعیت؛ ضربه ای سهمگین بر پیکر مسلمین" نوشته علامه آیة الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی آمده است.
در این کتاب با اشاره به سیاست کاهش جمعیت به نقل از آقای خرازی این گونه می خوانیم:
«من با حضرت آیة الله خامنه‌ای ملاقاتی داشتم و ایشان فرمودند: من حدس می‌زنم که این یک نقشه خارجی باشد و با این امر موافق نیستم. و در ملاقاتی که با جناب حجّة‌الإسلام و المسلمین آقای رفسنجانی داشتم ایشان را راجع به خطر این امر گوشزد کردم؛ ایشان گفتند: این یک نظری است. و دیگر گفتاری نداشتند.»
خرازی با اشاره به این اظهار نظرها می گوید:«من معتقد هستم که این طرح، یک نقشه استعماری و توطئه ابرقدرتها می‌باشد، و بی‌رابطه با آن جلسه‌ای که در اسرائیل جهت کنترل جمعیّت کشورهای اسلامی تشکیل شد، نمی‌باشد. مخصوصاً این طرح زمانی در ایران به اجراء در آمد که چهارماه بعد از آن نقشه‌ای بود که در اسرائیل، کنفرانس آن تشکیل گردید.»
نگارنده کتاب همچنین به مسائل زیادی در این حوزه اشاره می کند. او می نویسد:«تنها جائی که شعار "فرزند کمتر، زندگی بهتر" وجود ندارد اسرائیل است. این مسئله شاید در مورد وهابیت و مناطق مرزی ایران نیز مصداق داشته باشد که البته برخی نگرانی های امنیتی را هم در این صورت در پی دارد.
رابطه رفاه و جمعیت؛ واقعیت یا توهم؟
موضع گیری هایی از این دست در آن بازه زمانی در حالی بود که اصولا رابطه بین جمعیت و رفاه از نگاه عالمان دین قابل خدشه است. در عصر جاهلیت برخی به خاطر اینکه از روزی بیشتری برخوردار باشند، فرزندان خود را به قتل می رساندند. در قرآن کریم خطاب به این افراد آمده است:«وَ لا تَقْتُلُو?ا أَوْلَـ?دَکُمْ خَشْیَةَ إِمْلَـ?قٍ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِیَّاکُمْ إِنَّ قَتْلَهُمْ کَانَ خِطْئًا کَبِیرًا.» یعنی:«هرگز فرزندان خود را از ترس فقر به قتل نرسانید که ما آنان و شما را روزی می‌دهیم؛ مسلّماً کشتن آنها خطای بزرگی است.»
مضمون این آیه و روایات مشابه را در ضرب المثل های فارسی هم داریم. آنجا که می گویند:«هر آن کس که دندان دهد، نان دهد.»
قضاوتی که بعد از رنسانس در غرب حاکم شد و عرفی کردن تمام قدسی ها را نیز با خود به همراه داشت، تمامی عوامل و احکام ماورایی را زیر سوال می برد و این نیز از آن جمله بود. این در حالی است که مطابق مسلّمات تشیع روزی رسان خداست و روزی همه بندگان خدا مشخص است. در قرآن کریم می خوانیم:«وَ فِی السَّمَآء رِزْقُکُمْ وَ مَا تُوعَدُونَ * فَوَرَبِّ السَّمَآء وَ الارْضِ إِنَّهُو لَحَقٌّ مِّثْلَ مَآ أَنَّکُمْ تَنطِقُونَ.» یعنی:«و در آسمانست روزی شما و چیزهائی که به شما وعده داده شده است، پس قسم به پروردگار آسمان و زمین، آن حقّ است به مثل همین گفتار و سخنی که بر سر زبانتان دارید!»
عبارات قرآنی که روزی را دست خدا می دانند و عوامل مادی را نفی می کنند، کم نیستند. در قرآن کریم داریم:«وَ مَن یَتَّقِ اللَهَ یَجْعَل لَّهُو مَخْرَجًا * وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکَّلْ عَلَی اللَهِ فَهُوَ حَسْبُهُو? إِنَّ اللَهَ بَـ?لِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا.» یعنی:«و کسیکه تقوای خداوند را پیشه سازد، خداوند برای او گریزگاه قرار میدهد، و از آنجائی که به خیالش هم نمی‌رسد به او روزی میدهد. و کسیکه بر خداوند توکّل نماید، خداوند کافی می‌باشد برای او. تحقیقاً خداوند رسانند? امر خود هست. و حتماً خداوند برای تمام چیزها اندازه‌ای قرار داده است.»
*سیاست های جهانی
در واقع آنچه تحت عنوان سیاست کاهش جمعیت در کشورهای جهان سوم رواج یافت با مبانی کشورهای دینی نمی توانست نسبت مشخصی برقرار کند، اما با امکانات و حمایت هایی که از جانب نهادهای بین المللی مربوطه صورت پذیرفت و نیز با قرار گرفتن کسانی که نگاهی متأثر از غرب داشتند، در رأس برخی نهادهای تصمیم گیر، ایران نیز وارد این فاز شد. البته شاید پیک جمعیتی سال های 60 تا 65 نیز در اتخاذ چنین تصمیم هایی مؤثر بود. آمار مساعدتهای صندوق جهانی به ایران برای کنترل جمعیّت چه از لحاظ بلاعوض بودن و چه از لحاظ وام نیز قابل توجه بود.
*نظر امام در مورد جمعیت کشور
اما اینکه ایران اسلامی پذیرای چه جمعیتی می تواند باشد، سوالی است که امام راحل پیشتر بدان پاسخ داده اند. ایشان می فرمایند:«مملکت ایران 35 میلیون حالا مى گویند جمعیت دارد. وسعتش آنقدر است که براى صد و پنجاه میلیون تا دویست میلیون جمعیت کافى است. یعنى اگر دویست میلیون جمعیت داشته باشد، در ایران به رفاه زندگى مىکنند.»(صحیفه امام - جلد7 - صفحه 393)
http://www.rajanews.com/detail.asp?lang_id=&id=48634
